Hipnoza – czym jest?

Termin „hipnoza” (z greckiego „hypnos”, czyli sen) został wymyślony w 1841roku przez dr Jamesa Braid’a. Definicja hipnozy zmieniała się na przestrzeni lat, wielu autorów różnie ją opisywało i dostrzegało różne jej aspekty:

1. zmieniony stan świadomości, zwykle obejmujący relaksację, w którym jednostka rozwija wzmożoną koncentrację na pewnej idei lub obrazie, w celu zwiększenia potencjału w jednej lub kilku dziedzinach (Olness i Gardner, 1978)
2. stan, w którym krytyczne zdolności umysłu zostają czasowo zawieszone i jednostka używa głównie wyobrażeń, i myślenia konkretnego (Araoz, 1982); 
3. zmieniony stan świadomości, w którym ustalamy zasady leczenia z nieświadomym umysłem pacjenta (Crasilneck, 1989); 
4. jest częścią naszego codziennego życia (Erickson, 1981). 
   
   

W 2014 roku została ostatecznie sformułowana definicja hipnozy, po czym w 2015 roku opublikowana w International Journal of Clinical and Experimental Hypnosis.

ADVANCING RESEARCH AND PRACTICE: The Revised APA Division 30 Definition of Hypnosis

„Hipnoza to stan świadomości związany ze skoncentrowaną uwagą, zredukowaną peryferyjną zdolnością postrzegania, charakteryzujący się zwiększoną zdolnością do odpowiedzi na sugestie”.

Świadomy umysł uczestniczy w transie hipnotycznym (ponieważ stan transu nie jest snem), ale w tym stanie zostaje ustanowiona większa skuteczność komunikacji i współpracy z umysłem podświadomym. Hipnoza jest stanem koncentracji na jednym temacie, w którym sugestie są przyjmowane, ale nie są analizowane czy racjonalizowane (co jest funkcją świadomego umysłu). Skupiamy się na jednej idei pomijając czynniki poboczne, dlatego często hipnotyzowany jest mniej świadomy tego co dzieje się wokół. Ponieważ w tym stanie nieświadomy umysł ma możliwość swobodnego działania, łatwiejsze staje się reagowanie na sugestie. Umysł świadomy nie ingeruje potrzebą oceny i analizy, a dzięki temu że występuje osłabienie czynnika krytycznego hipnotyzowany jest zaangażowany w wewnętrzne doświadczenie podążając w nim, akceptując je i rozwijając je takim, jakie jest.

Ponieważ całkowite obejście funkcji krytycznej nie jest możliwe  osoba hipnotyzowana może w każdej chwili odrzucić sugestię oraz wyjść z transu, co czyni stan transu hipnotycznego całkowicie bezpiecznym.